"Lichtvoetige ernst, Melancholie zonder nostalgie. Anekdotiek zonder aplomb. Het zal voor iemand die zo van het leven hield als hij, niet meevallen om dood te zijn." Treffende woorden van Freek de Jonge, neergeschreven op het moment dat hij las dat A.L. Snijders op 7 juni op 83-jarige leeftijd stierf.
Zo kennen de klanten van Godert Walter A.L. Snijders ook. Hoe vaak hebben we hem niet gesproken, als hij zijn nieuwe boek in Groningen kwam presenteren. Want hij kwam hier graag. In gesprek met zijn lezers hoefde je hem maar een heel klein vraagje te stellen of Snijders kwam al improviserend met een gloednieuw zeer kort verhaal, ZKV, dat soms uitdijde tot een zeer lang verhaal.
Zijn laatste bundel, Tat Tvam Asi (Dat ben jij, in het Sanskriet) is een van zijn allerbeste en zeker een van zijn omvangrijkste. Het mooie van die ZKV's is dat je de indruk krijgt dat ze helemaal waar gebeurd zijn, opgetekend naar het leven. Maar ze zitten vol fictie, staan vol leugens, vol tegenstrijdigheden. En toch wist Snijders met zijn verhalen te raken aan een kern, de kern van het leven. Lees of beluister je zijn verhalen op je gemak, langzaam - laat je ze op je inwerken en meander je mee langs vleermuizen, zwijnen, gedichten van Frank Koenegracht, geworstel met de ov-chipkaart, het geheimzinnige ruisen van de Loenense bossen en de essays van Karel van het Reve, dan heb je niets anders meer nodig.
We zijn ontroerd door het heengaan van A.L Snijders, een schrijver wiens verhalen en wiens stem we allemaal zeer zullen missen.
